Bogumił Hoder
(ur. w 1982 r. w Zielonej Górze). Artysta malarz, magister sztuki, absolwent Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Zielonogórskiego, dyplom z malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Klimczaka-Dobrzanieckiego w 2007 roku z aneksem z rysunku i grafiki warsztatowej. Od roku 2007 jest członkiem Okręgu Zielonogórskiego Związku Polskich Artystów Plastyków.
W latach 2008 - 2009 pracował jako asystent muzealny w Lubuskim Muzeum Wojskowym w Zielonej Górze z/s w Drzonowie. Profesjonalnie zajmuje się malarstwem, a także rysunkiem, grafiką i fotografią. Artysta posiada własną galerię internetową www.hoderart.com

Przyglądając się uważnie temu, na co patrzymy zdobywamy uczucie pewności, albo raczej pogłębiamy swoją niepewność. Poza pięcioma zmysłami dającymi nam podstawowe oparcie w otaczającym nas świecie posiadamy skarb najcenniejszy - rozum, który nie pozwala nam na przyjęcie postawy obojętnej. To dzięki niemu nie tylko żyjemy we wszechświecie, ale również wszechświat żyje w nas. Nauka pozwala nam zrozumieć, że jesteśmy zamknięci wewnątrz nieustannie obracającego się kalejdoskopu, w którym jedynym źródłem światła jest okienko wypełnione wciąż zmieniającymi się różnobarwnymi figurami. Do tego świata dostajemy się tylko raz w zupełnej ciemności i przez całe życie zbliżamy się do owego okna wiedzy bez możliwości zatrzymania i powrotu. Będąc zaś coraz bliżej niego widzimy i rozumiemy coraz więcej, ale tym samym rośnie nasze zwątpienie, uczymy się, zapisujemy zebraną wiedzę i budujemy z niej różne tradycje, które będą oparciem dla tych, których dni jeszcze nie nadeszły. Nikt nie ma władzy nad wyborem innego losu. J.R.R. Tolkien napisał: "Wszystkim, o czym możemy zadecydować jest to, jak wykorzystamy czas, który nam dano" (All we have to decide is what to do with the time that is given to us). Okno naszego kalejdoskopu ujawnia przed każdym z nas nieskończoną ilość ścieżek, na których końcach wznosi się ogromny, monumentalny, kryształowy gmach. Kiedy tylko zbliżamy się do takiej nienaruszonej twierdzy, rozsypuje się ona i znika na naszych oczach, a w jej miejscu pojawia się kolejne rozdroże. Podążając zaś kolejną drogą dysponujemy już bogatszym doświadczeniem i wiedzą, ale musimy uważać, aby nie spaść w otchłań...
Malowane przeze mnie obrazy stanowią zapis z mojej własnej podróży poprzez nasz wspólny kalejdoskop i odzwierciedlają moje spostrzeżenia w sposób analityczny. Zarówno w sztuce jak też w życiu intelekt, czyli rozum i doświadczenie są dla mnie ważniejsze od instynktu pochodzącego jedynie od czystych wrażeń zmysłowych, które mimo wszystko są konieczne dla zadawania kolejnych pytań. Każdy z moich obrazów jest rodzajem węzła lub rozdroża, czasami następującym po poprzednim, czasami skierowanym w inne rejony, jednak znajdującym się zawsze na wybranym przeze mnie szlaku. Nie dokonuję jedynie odtwarzania otaczającego mnie świata, lecz przedstawiam w charakterze metaforycznym napotkane na swojej drodze zagadnienia. Tak abstrakcyjne rozważania przedstawiam w formie realizmu metafizycznego, w którym przedstawienie myśli oparte jest na korelacji z naturą, będącą moim mistrzem, jak zadeklarował w XVII wieku Michelangelo Merisi znany jako Caravaggio. Ponieważ dla mnie sztuka i nauka są nierozerwalnym konglomeratem wspólnie umożliwiającym zrozumienie pojęcia filozofii, także forma moich obrazów stanowi zapis analityczny z moich artystycznych badań świata.

Bogumił Hoder

Dzieła wykraczające poza schemat, który staje się doskonałym obrazowym wszechświatem, złożone z bardzo intensywnych odcieni i wysokiego poziomu artystycznego. Pan Hoder, prawdziwy mistrz koloru i pędzla tworzy poprzez malarstwo surrealistyczno-figuratywne i materie plastyczne, ludzkie postacie z głębokim uderzeniem psychologicznym.

Org. Opere che oltrepassano gli schemi consueti e diventano un eccellente universo pittorico fatto di toni decisamente intensi ed alto contenuto artistico. Hoder, vero maestro del colore e del pennello crea, attraverso una pittura surrealista-figurativa e corposit? plastica, figure umane di profondo impatto psicologico.

Prof. Mario Nicosia, Rzym, marzec 2010